september 22, 2019

Noem het dapper, noem het vluchten, maar ik knijp er tussen uit (Acda & de Munnik)

Veel mensen vinden het dapper, dat wij als gezin gaan emigreren, alles achterlaten. Dat is het misschien in zekere zin ook wel, maar voor ons is hier blijven ook geen optie meer. Een keuze als deze maak je niet zomaar. Zolang je twijfelt is het (nog) niet het moment, als je twijfelt zou het inderdaad dapper zijn. Wij hebben er al vaak over nagedacht, over gepraat, over zitten mijmeren. Dat we zouden gaan wisten we eigenlijk al langer, maar wanneer? En dan komt er een moment, dan weet je het, dan kun je het niet meer niet doen. Wij zijn een tijdje geleden op dat punt gekomen. Blijven was geen optie meer, dat zien we niet meer voor ons. Het moment is nu, nu mogen we gaan, nu mogen we springen. Timing is alles, goede timing is weten. Dan stroomt het, dan gaat het moeiteloos. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat je bij de eerste de beste tegenslag moet denken ‘oh verkeerde timing, laat maar’, nee soms word je ook getest. Een beetje angst en tegenslag mag best. Ik bedoel als het moment gekomen is dan raak je niet meer zo snel van slag, dan ben je niet meer om te praten. Dan word je super blij van het nieuwe idee, van je droombeelden. Als je blij wordt van de gedachte dat je zou kunnen worden wie je graag wilt zijn, dat je zou kunnen doen wat je graag de hele dag zou willen doen. Je ziet het echt voor je. Als hier blijven stilstand is, als stilstand achteruitgang is, dan is het tijd om te springen. Vol enthousiasme.

Tot die tijd, denk erover na, vorm het beeld vast, visualiseer het en leef het in je gedachten. Hoe voelt dat, hoe ziet er uit, wat doe je? Voelt het al vertrouwd? Ben je liever daar in je dromen of hier? Kan hier ook daar zijn?

Wij zijn niet dapper. We vluchten ook niet. We knijpen er tussenuit, maar daarginds zijn we.